انتقال پروژه اعتراف گیری به شهرستانها در سال جدید

 

بازداشتگاه کهریزک اگرچه در پایتخت ایران به دلیل فشارهای رسانه ای و افشاگری های مداوم  تعطیل شده است اما شعبه های آن در شهرستان های دیگر به شکل خطرناک تری در حال فعالیت هستند.بر اساس سیاست جدید نهاد های امنیتی ، نحوه برخورد با زندانیان در بازداشت گاههای مخوف تهران تا حدودی تلطیف شده است و برخی از اعضای تیم  کارشناسان( بازجویان)  ماموریت  جدید خود را  در وزارت اطلاعات استان ها در سال جدید پی گرفته اند.

برنامه های تازه ای را برای سال جدید در شبکه های استانی طراحی کرده اند تا پروژه اعتراف گیری ها از تهران به استان ها منتقل شود که بتوان اثر گذاری مستقیم و ملموس تری را  در جامعه شاهد بود.

یکی از کارمندان صدا و سیما در یکی از شبکه های استانی  خبر داده است که مدیران کل صدا وسیما در استان های کشور نیز ملزم به همکاری با دستور العمل جدید  نهادهای تصمیم گیر شده اند تا سال آینده  با «پشتکار» و «همت»  بیشتری بتوانند «برنامه های عبرت آموز» و «گزارش های اثر گذار»  از «جوانان فریب خورده سبز»   را در دستور کار صدا و سیمای استان ها قرار دهند.

 

کهریزک های کوچک در شهرستان ها

 

بازداشتگاه مفاسد در خیابان خلیلی در شیراز،  از جمله بازداشتگاههای  مخوف و فاقد استانداردهای  حداقلی است است که جوانان دستگیر شده در راهپیمایی ها را در آنجا  به شیوه های تاسف برانگیزی  نگهداری می کنند.  خبرها حکایت از آن دارد که  بازداشتی های چهارشنبه سوری  در این بازداشتگاه تحت شکنجه برای اعترافات جدید هستند.

گزارش های متعدد از شیراز  حاکی از آن است که بازداشتگاه بسیج در خیابان خیام نیز  بازداشتی های ناشناس را تحت آزارهای روحی و روانی قرار  می دهد.

 

بازداشتگاه متی کلای بابل و شکنجه برای اعتراف

 

بازداشت گاه روستای متی کلای بابل که متعلق به وزارت اطلاعات استان مازندران است از جمله این بازداشتگاهها است که تعداد زیادی از شهروندان مازندرانی و دانشجویان شهرهای دیگر که در این استان مشغول تحصیل بوده اند را بازداشت و به شکل خشونت آمیزی مورد شکنجه قرار داده اند تا آنان را راضی کند که علیه خودشان در تلوزیون استانی اعتراف کنند.

مقاومت زندانیان و عدم اعتراف آنان موجب شده است وزارت اطلاعات استان در سکوت خبری مطلق این زندانیان ناشناس دستگیر شده در روز عاشورا و همچنین  بیست و دوم بهمن را برای ماهها در سلول انفرادی نگهداری کند.

فشارهایی که بر خانواده های زندانیان ناشناس وارد کرده اند موجب شده است تا خانواده های این زندانیان روزهای دشوار تری را در راهروهای نهاد های نظامی و امنیتی و قضایی طی کنند و عاقبت مکانی جز پشت درهای زندان های شهرشان برای نشان دادن دردهای خویش نیابند.
بخش هایی از این زندانیان گمنام توسط جمعی از شهروندان معمولی شناسایی می شوند و اخبار آنها در اختیار رسانه ها قرار می گیرد تا بی خبری از وضعیت این زندانیان حاشیه امن نهادهای امنیتی را برای سرکوب اسرای گمنام تا اندازه ای در خطر قرار دهد.
خبررسانی نسبت به وضعیت اسرای گمنام در شهرستان های مختلف، موجب می شود جامعه نسبت به آنچه در کشور می گذرد هوشیار تر شده و سران و چهره های شاخص نیز به صورت جدی تر پیگیر وضعیت زندانیان کمتر شناخته شده تر شوند . شیخ مهدی کروبی نیز اخیرا قول داده است که به صورت جدی تر پیگیر وضعیت زندانیان سیاسی که کمتر نامی از آنها در رسانه ها برده می شود باشد. آریا آرام نژاد، آهنگ ساز جوان حامی میرحسین موسوی در ایام انتخابات یکی از این زندانیان است که پس از خواندن یک آهنگ مذهبی در اعتراض به کشتار خونین روز عاشورا از بهمن ماه تا کنون در سلول انفرادی در شهرستان بابل تحت فشارهای روانی زیادی قرار دارد . اخبار دیگری که از وضعیت دانشجویان شهرهای دیگر که در استان مازندران مشغول تحصیل بوده و توسط وزارت اطلاعات استان دستگیر شده اند نیز بسیار نگران کننده است

سبزها در همه جای ایران تحت فشار هستند، به زودی گزارشی از وضعیت فعالین ستادهای انتخاباتی موسوی و کروبی را در شهرستان ها منتشر خواهم کرد. اعضای ستاد های انتخاباتی گمنام و ناشناس در کهریزک های کوچک و دور افتاده تحت فشار و شکنجه هستند.

 

ضرب و شتم وحشیانه زندانیان سیاسی در زندان

 

در حالیکه محسن برزگر، دانشجوی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل از دو هفته پیش جهت سپری کردن دوره محکومیتِ خود، در زندان بابل (واقع در استان مازندران) به سر می برد، روز یکشنبه و در اولین روز سال نو، توسط مجرمین خطرناکِ آن زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و عازم بیمارستان شد.

برزگر، دبیر فرهنگی سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و ایمان صدیقی دیگر دانشجوی آن دانشگاه که در جریان اعتراضات گسترده به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دستگیر و بعد از مدتی بازداشت، توسط دادگاه انقلاب به حبس محکوم شده بودند، دو هفته پیش (۱۷ اسفندماه) با بدرقۀ تلخ دانشجویان و کادر علمی آن دانشگاه، جهت سپری نمودن دوران حبس به زندان مرکزی بابل منتقل شدند.

به گزارش منابع مطلع خبری، این فعال دانشجوئی که از زمان ورود به زندان در بند مجرمین خطرناک و متهمین به قتل نگهداری می شد، روز گذشته مورد ضرب و شتم دو تن از زندانیان خطرناک این زندان قرار گرفته و در حالی که افسر نگهبان بند و جمعی از زندانبانان ناظر این صحنه بوده و هیچگونه عکس العملی نیز از خود نشان نداده بودند، بر اثر شدت جراحت به بهداری زندان منتقل شد.

این منبع آگاه خبری خاطرنشان کرد “این امر تائید کننده دستور اداره اطلاعات شهرستان بابل مبنی بر آزار و اذیت دانشجویانِ منتقد در زندان می باشد و اداره اطلاعات بابل در گذشته نیز با ضرب و شتم شدید دانشجویان سعی در فشار و اعتراف گیری از دانشجویان آن دانشگاه و دانشگاه مازندران (بابلسر) را داشته است.”

بنا بر همین گزارش، برزگر اکنون در بهداری زندان بابل بستری بوده و مسئولین زندان اجازه مرخصی به او نداده اند.

محسن برزگر، ایمان صدیقی دو دانشجوی دانشگاه نوشیروانی بابل و محمد اسماعیل زاده وبلاگ نویس بابلی اکنون در بند مجرمین خطرناک دوران محکومیت خود را سپری می کنند که این قاعده، بر خلاف ضوابط زندان های کشور می باشد.

لازم به ذکر است برزگر پیش از معرفیِ خود به زندان، در حالیکه در بدرقۀ همکلاسی های خود بود، طی نامه ای سرگشاده ای خطاب به دانشجویان نوشته بود “تنها آزاد زیستن را سزای انسانیست، آنکه آزاد زندگی می کند، همواره تغییر می کند و می آفریند و آزادی هم اختیار اوست در برگزیدن راهش برای تغییر.”

وی خاطرنشان کرده بود “امروز درد من از آنانیست که نمی بینند مرگ انسانیت را، آنانی که خفت اینگونه زیستن را پذیرفته اند، آنان که مرگ انسانیت خویش را پذیرفته اند و تو آنچنان باش که سزاوار توست…”
 
دبیر فرهنگی سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل به ده ماه حبس تعزیری و یکسال محرومیت از تحصیل محکوم شده است.